Naar Den Hommel

Een heerlijk uitje om de stad even te ontvluchten was vanaf 1923 een boottochtje naar Hotel Café den Hommel in de gemeente Ouden Rijn. Den Hommel (aan de Leidsche Straatweg, later Rijksstraatweg 46) lag aan de ‘’Leidschen Rijn’’ bij de Hommelbrug, buiten de stad. De ‘’uitspanning’’ lag in een landelijke omgeving temidden van boomgaarden en ‘’reusachtige’’ bomen. Later kwam er meer verkeer omdat Oog in Al werd aangelegd en den Hommel aan een doorgaande route de stad uit, naar Leiden, kwam te liggen. De gemeente Ouden Rijn werd in 1954 onderdeel van de gemeente Utrecht. Rijksstraatweg 46 werd toen Leidseweg 134. En nog weer later Pijperlaan 1. Den Hommel was ooit in de 17-e eeuw begonnen als herberg  ‘t Hommeltje. Op een plattegrond uit 1890 staat Den Hommel aangegeven als ‘’Kleine Hommel (herberg)’’  Later wordt het een Hotel Restaurant en Den Hommel zou eindigen als ‘’Chalet’’.

Hotel en Cafë den Hommel, HUA 1910

Je stapte op de boot bij de Catharijne Singel tegenover de Stationsstraat. De boot voer over de Leidsche Rijn en maakte een tussenstop bij het (net geopende) theehuis Oog in Al: ”waar vaardige strijkjes het aangenamen zitje aan den Leidschen Rijn vervroolijken.”
Aangekomen bij den Hommel kon je wandelen in de omgeving of een kopje thee drinken onder de bomen, in de mooi aangelegde tuin met vijver en speeltuin. Jaren lang kon je er ook blijven slapen.

Al in 1894 ”kersen eten”…… UN 26 juni 1894
…..en nog steeds in 1939. UN 17 juni 1939

Een jaarlijks terugkerend uitje was het kersen eten bij of achter Den Hommel. Het ‘’koffiehuis’’ lag temidden van tuinderijen en boomgaarden. Boomgaarden van de heer Diemont , v.d.Broeke, van Maanen, de Jong of Tuinbaas Jansen. Een deel van de boomgaarden zou verdwijnen bij de aanleg van Oog in Al. Met de komst van het Amsterdam-Rijnkanaal werd de oude doorgaande weg langs Den Hommel naar Leiden omgelegd en werd het verkeer vanaf 1938 omgeleid via de nieuwe Oudenrijnbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal. Ook werd toen de houten Hommelbrug vervangen door een steviger stenen brug die meer verkeer aan kon.

HUA, Den Hommel in 1940

Den Hommel werd ook veel gebruikt voor feesten en partijen. En het was de basis voor wielerwedstrijden in de omgeving, georganiseerd door wielrijdersclub De Zwaluw of er werd achter Den Hommel op de velden van Hercules gevoetbald. Sportclub De Volharding hield in de omgeving op de ”Leidschen Straatweg” hardloopwedstrijden met prijsuitreikingen in Den Hommel. In de winter werden er wedstrijden ‘’schoonrijden’’ georganiseerd door ijsclub Trio. Ook de Oranjevereniging ”Oog in Al” maakte later gebruik van Den Hommel voor allerlei activiteiten.“Bij gebrek aan een eigen verenigingsgebouw”.
Op de plek van Den Hommel staat sinds 1985 het Ibis Hotel. Protesten van bewoners ten spijt werd Den Hommel eind 1984 gesloopt. Veel namen doen nog aan den Hommel denken. Denk aan het zwembad, het Nationaal Denksport  Centrum, de bushalte van lijn 5, de bloemenkiosk en het wijkje met de straten Elgarlaan, Brucknerlaan, Bizetlaan, Oude Leidseweg en Kennedylaan.

HUA fotodienst GAU 1983. Een van de laatste foto’s. Eind 1984 wordt Chalet Den Hommel gesloopt.
Suikerzakje Chalet Den Hommel

Bronnen: Utrechts Nieuwsblad 5 augustus 1904, 5 september 1904, 9 februari 1907, 4 juni 1923, 27 mei 1938, 11 november 1952 en 11 december 1984. HUA, Plattegrond der Gemeente Utrecht 1890.
Foto bovenaan: HUA, afbeelding motorschuit in de Leidsche Rijn die de verbinding Utrecht-Den Hommel onderhoudt, 1915-1930

Dit vind je vast ook leuk

Een reactie op “Naar Den Hommel”

  • Den Hommel! De foto van het Hotel-café-restaurant uit 1940 staat precies zo in mijn geheugen gegrift. Een heilige plaats. En dat door slechts één uiterst belangrijk moment: het Sinterklaasfeest van onze kleuterschool. Dat vond hier plaats op een gedenkwaardige decemberdag in 1941 of ’42. Compleet met een waardige, grijze Sint Nicolaas die plechtig vanuit zijn grote boek één voor één de kinderen bij zich riep en Piet die dan uit een oude jute aardappelzak cadeautjes uitdeelde. Dat alles in schril contrast met die zingende straatjongens na afloop: Sinterklaas en Zwarte Piet, allebei bestaan ze niet! Op mijn vraag hoorde ik alvast van mijn moeder, dat Sinterklaas wel heel veel vaders en moeders nodig had om alle cadeautjes te helpen inpakken. Dat was achteraf gezien wel de start van het langzaam maar zeker naderend ongeloof. Terwijl ik hem toch zélf nog in levenden lijve had gezien…

    Reply
  • Dat is het kanaal waarin ik vroeger ook altijd zwom en Dirk zat bij mij in de klas. Het is ook de plek waar ik mijn latere echtgenote, Rienke Reuter, ontmoette.

    Reply

Laat een antwoord achter

Uw emailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *